Една нова студија покажува дека финансискиот стрес е многу штетен за нашето здравје.
Photo by Fabian Blank on Unsplash
Академиците од Универзитетскиот колеџ во Лондон ги разгледале главните стресни настани како што се тага и разводот за да го утврдат нивното влијание врз поединците, мерено со нивоата на крвта на четири биомаркери по четири години.
Ова е утврдено со испитување на четири биомаркери во крвта - кортизол (хормон произведен како одговор на стрес), Ц-реактивен протеин (CRP), фибриноген и фактор на раст сличен на инсулин 1 (IGF-1). Сите овие се имунолошки фактори поврзани со развој на стрес, развој на воспаление и стареење, додека ИГФ-1 е поврзан и со стареење и со долговечност.
Овие причини за стрес создадоа 61% поголема веројатност за висок ризик од нарушувања на телесниот систем поврзани со широк спектар на ментални и физички болести, од кардиоваскуларни болести до депресија и шизофренија.
Учесниците кои немале други големи стресни фактори, но пријавиле финансиски оптоварување - перцепцијата дека можеби немаат доволно финансиски ресурси за да ги задоволат своите идни потреби - имале 59% поголема веројатност, четири години подоцна, да бидат во групата со висок ризик.
Национално репрезентативно истражување потврдило дека финансискиот стрес е поврзан со долгорочни промени во клучните здравствени индикатори, како што се имунолошкиот, нервниот и хормоналниот систем.
Photo by Alexander Grey on Unsplash
– Кога имунолошкиот и невроендокриниот систем добро функционираат заедно, се одржува хомеостазата и се зачувува здравјето. Но, хроничниот стрес може да ја наруши оваа биолошка размена и да доведе до болести, објаснува водечкиот автор на студијата Одеса С. Хамилтон.
„Откривме дека финансискиот стрес е најштетен за биолошкото здравје, иако се потребни дополнителни истражувања за да се утврди тоа со сигурност. Ова може да биде затоа што оваа форма на стрес може да влијае на многу аспекти од нашите животи, што доведува до семеен конфликт, социјална исклученост, па дури и глад или бездомништво“.
Соочувањето со стрес во текот на долг временски период може да ја наруши комуникацијата помеѓу имунолошкиот и невроендокриниот систем. Тоа е затоа што одговорот на стресот е сличен на одговорот на болеста, наведуваат истражувачите. Тие, исто така, ги разгледале генетските варијанти кои претходно биле откриени дека влијаат на имуно-невроендокриниот одговор и откриле дека поврзаноста помеѓу стресните животни околности и да се биде во група со висок ризик четири години подоцна останала вистинита без оглед на генетската предиспозиција.
