„Од накит имаше само очи.“
„Само што беше заспала и не сакав да ја будам. Само ја бакнав, посакувајќи ѝ да го сонува сето она кое дојдов да ѝ го кажам.“
„Не се баравме, само се пронајдовме… А сега кога се пронајдовме, како пак да се бараме. Можеби тоа е смислата на љубовта, таа убавина на неизвесноста… Чекање на недочеканото, надевајќи се во безнадежноста, гушкајќи се без прегратки, бакнувајќи се без бакнежи, проникнувајќи си во мислите… И сфаќањето дека сме тука некаде. Толку блиску, а толку далеку…“
Познатиот, Ѓорѓе Балашевиќ“ почина во 67. година на живот, ја загуби битката со корона вирусот.
Во негова чест, а по повод смрта, потсетуваме на некои до најголемите хитови на Балашевиќ кои ќе останат запамтени за сите времиња.
