И така доаѓа момент кога човек се буди. Кога ќе сфати дека работите не се баш онакви какви што ги замислувал. Кога ќе сфати дека ништо не е онака како што тој мислел дека е.
Замислете дека сте живееле на некоја планета и одеднаш некој ве фрлил на Земјата и ви ги избришал сеќавањата. И сега одеднаш некој ви ги отворил очите. Ништо повеќе не е како претходно и вие, во целост, сте сосема поинакви.
И додека го гледате светот околу себе, таа иста улица, тие минувачи на улиците, сепак, ништо повеќе не исто. Вие чувствувате толкава љубов во себе.
И вие сте тој свет, таа улица и тој минувач.
Вие сте дел од сѐ што постои. Сфатете дека можеби сте живееле во некој сон кој бил толку далеку од реалноста.
Сега сте се разбудиле. Среќни сте и исполнети. И сте тргнале да избирате поинакви работи. И сега го живеете овој живот како повторно да сте се родиле.
Зарем тоа не е прекрасно?
