Секој има своја судбина и свој пат.
Photo by Patrick Schneider on Unsplash
Затоа, внимавајте по кој пат одите. Дури и кога туѓиот пат ви изгледа полесен, размислете дали е правилно да одите таму. Никогаш не правете ништо со сила. Не правете ништо што не ви доаѓа природно и ве прави да се чувствувате вознемирени.
Ќе ви раскажеме приказна за жена која никогаш не сакала да земе туѓо. Едноставно, воспитувањето и било така, така ја учеле уште како дете. Еден ден се случило да најде паричник полн со пари. Немало документи и не можела да знае кој е сопственикот. Ги изброила парите и сфатила дека тоа е цифрата која и е потребна за новите чизми кои и се потребни, за кои и самата немала доволно пари. Мислела дека еднаш во животот може да земе нешто што не е нејзино и отишла да купи чизми со тие пари.
Колку би било добро да го послуша своето срце кое и рекло да не го зема она што не е нејзино. Потоа, започнал период на неволји, загуби и лоша среќа. Целиот нејзин живот одеднаш тргнал надолу. Чизмите се распаднале. Се соочувала со постојан стрес. Таа постојано го правела она што другите го прават, а сега поради тоа ја изгубила својата сила и здравје.
Ваквите работи не се случајни и воопшто не се ретки, напротив - се случуваат постојано. Но, зошто само некои луѓе? Објаснувањето всушност е веќе кажано.
Ако правиме работи кои не ни се карактеристични и кои не се блиску до нашето битие, ние не сме изградени на тој начин, не сме подготвени за тоа. Секој од нас е многу различен. Она што ги радува другите, не нè радува нас.
Среќата можеме да ја изградиме за себе, но никогаш на туѓиот грб и туѓата несреќа. Кармата постои, а кога тогаш, таа ќе нè стигне.
