Мехмед Меша Селимовиќ е роден во 1910 година во Тузла, а починал во 1982 година во Белград.
Photo by Sixteen Miles Out on Unsplash
Ова се неколку негови цитати за животот и љубовта.
„Осаменоста раѓа мисла, мислата раѓа незадоволство, незадоволството раѓа бунт“.
„Претпоставувам дека љубовта е единственото нешто на светот што не треба да се објаснува или бара причина“.
„Полесно е да се убедат луѓето на зло и омраза отколку на добро и љубов. Злото е привлечно и е поблиску до човечката природа. За добро и љубов треба да пораснеш, треба да се трудиш“.
„Треба да се убие минатото со секој ден што избледува. Избриши го за да не боли. Би било полесно да се поднесе денот што трае, не би се мери со она што повеќе не постои. Еве како духовите и животот измешајте, па нема ни чист спомен, а нема чист живот“.
„Најлошо е кога луѓето молчат, кога не се објаснуваат, па секој сомнеж има право да живее. И моето и твоето...
„Знаеш ли што е најубавото нешто во животот? Желбата, пријателе“.
„Се во животот би можело да се издржи кратко, дури и да сте добри, храбар и внимателен, но животот не трае кратко и ништо не може да стане толку тешко како обврската што си ја наметнувате во час на слабост или ентузијазам. Срам да се откажеш, болка да истраеш“.
