Знам дека не успеавме, но сепак сум благодарна...

 

Знам дека не успеавме, но јас сакам да ти се заблагодарам. Благодарна сум за убавите моменти, за емоциите кои ги споделивме, за секој момент поминат заедно. Благодарна сум што бев покрај тебе, како поддршка, како пријател, како твоја љубов. И најмногу ти благодарам за лекциите што ги научив во оваа врска и кои ќе ми значат цел живот.

Сега сфаќам дека и покрај тоа колку бевме среќни, не ни беше судено да останеме заедно. Бевме привремени партнери. Но, и покрај тоа, научивме многу еден од друг. 

Не сакав да се откажам од нашиот удобен мал свет, светот што ти и јас го делевме, но на крајот стана „комфорна зона“ од која моравме да излеземе за повторно да станеме свои. Не сакав да се откажам од можностите што мислев дека ги имаме, а всушност ги искористивме до последно.

Отпрвин не можев да размислувам логично кога во моето срце се запали огнот на љубовта. Моите розови очила го отежнуваа разбирањето дека не сме пар. Не можев да ја прифатам причината што ми ја кажа вистината. Не сакав да се соочам со вистината. Не сакав да се збогувам со среќата што ја донесе во мојот живот. Мислев дека ако сме толку добри заедно, тогаш ова ќе трае вечно.

Но, не мислев дека може да биде поинаку. Не мислев дека ако се збогувам со нешто добро, ќе најдам нешто подобро. Не разбрав дека нешто ми недостасува во животот, нешто многу важно. Научив дека само да сакаш не е доволно. Ако е вистинска љубов, не само што се заљубуваш во некоја личност, туку се заљубуваш и во себе. Се заљубуваш во оној кој ти помага да станеш најдобрата верзија на себеси.

Не сакав да се откажам од оној кој ме направи среќна, кој ме натера повторно да го засакам животот. Но, заборавив дека можам и самата да бидам среќна. Заборавив дека понекогаш треба да се збогуваме со нешто добро и трпеливо да чекаме нешто подобро. Ги следев моите чувства и интуиција, но не го следев своето срце. Кога бев со тебе, сè повеќе се оддалечував од себе. Одеднаш се променив, обидувајќи се да станам личноста што мислев дека би сакала да бидам.

Сè уште те сакам, ги сакам нашите силни емотивни прегратки, долги разговори, искрени исповеди. Се уште се сеќавам на твојот мирис, возбуда и енергија. Сè уште ми недостасуваат тие моменти и се сеќавам на секоја ситница. И иако нашата врска не траеше долго, ми беше од големо значење. Ти ми го промени животот и сè уште влијаеш на него. Сега знам дека треба да бидам со некој кој ми помага да станам уште посилна, со некој што ме прави послободна, некој што ме мотивира да се прифатам себеси таква каква што сум.

Сега знам дека треба да се заљубам во личност која ќе ми дозволи да се заљубам во себе.