Благодарноста е повеќе од само учтиво „благодарам“ - тоа е моќен начин на размислување што може да го трансформира вашиот живот.
Photo by Jaspinder Singh on Unsplash
Уметноста на благодарноста лежи во препознавањето и ценењето на добрите работи, и големите и малите, кои често ги земаме здраво за готово. Без разлика дали се работи за топлината на утринското сонце, поддршката од саканата личност или дури и предизвиците кои ни помагаат да растеме, практикувањето на благодарноста ни овозможува да го гледаме светот преку она што го имаме, а не она што го немаме. Оваа промена во перспективата може да доведе до поголема среќа, подобрување на менталното здравје и подлабоки врски со луѓето околу нас.
Во позитивната психологија, благодарноста се гледа како основа на благосостојбата. Истражувањата покажуваат дека луѓето кои редовно практикуваат благодарност имаат тенденција да бидат пооптимисти, да искусат помалку негативни емоции и се подобро опремени да се справат со неволјите. Тоа е затоа што благодарноста помага да се спротивставиме на нашата природна тенденција да се фокусираме на проблемите и она што недостасува во нашите животи. Со свесно избирање и фокус на она што го имаме, наместо на она што го немаме, можеме да го пренасочиме нашиот мозок за да негуваме попозитивен поглед.
Ваквата навика е исто така длабоко поврзана со врските. Кога им изразуваме благодарност на другите, тоа ги зајакнува врските и негува чувство на доверба и реципроцитет. Ваквиот пристап може многу да направи некој да се чувствува ценет и ценет, што пак ја зајакнува позитивната динамика во нашите односи. Освен тоа, благодарноста не е само надворешно изразување благодарност; тоа е, исто така важно за негување внатрешно чувство на ценење за сопственото патување, признавање на сопствените напори и љубезност кон себеси.
Уметноста на благодарноста е практика која бара намера и доследност. Лесно е да се занемари доброто во нашите животи кога сме фатени во секојдневни стресови и предизвици, но со тоа што благодарноста ќе стане навика - без разлика дали преку дневник, медитација или едноставна пауза кога ќе се седнеме и ќе размислиме - можете да отклучите подлабоко чувство на исполнетост и радост .
Тоа е практика која ги збогатува нашите животи и поттикнува посочувствителен, поврзан и поотпорен начин на постоење.
