Во нашите интеракции со другите, често се вели дека гледаме одраз на тоа кои се тие, а не кои сме ние.
Photo by Vitaly Sacred on Unsplash
Векс Кинг прекрасно ја доловува оваа вистина: „Кога некој се обидува да ви ја затемни светлината, запомнете дека темнината зборува за критичарот, а не за критикуваниот“. Овој увид нè охрабрува да препознаеме дека критиката и негативноста често потекнуваат од внатрешни превирања, а не од надворешни околности. Наместо да ја апсорбираме негативноста околу нас, можеме да избереме да се издигнеме над неа, оставајќи ја нашата внатрешна светлина да свети несмалено.
Среќните, сигурни и самоуверени луѓе зрачат со позитивност затоа што се во мир со себе. Тие ги слават туѓите победи, воздигнуваат наместо рушат и шират смиреност наместо хаос. Овие квалитети се одраз на силно чувство на самопочит што не се чувствува загрозено од успехот или среќата на другите.
Кога се соочуваме со негативност, од витално значење е да се препознае нејзиниот вистински извор. Луѓето кои ги критикуваат или се обидуваат да ја смалат вредноста на другите, честопати ги прикажуваат своите сопствени несигурности, фрустрации или нерешена болка. Разбирањето на оваа динамика ни помага да се одвоиме од нивните зборови и постапки. Наместо да ја интернализираме негативноста, можеме да ѝ пристапиме со емпатија - да ги признаеме нивните борби додека ги штитиме нашите сопствени емоционални граници. Притоа, создаваме простор за добрина и разбирање без да ја загрозиме сопствената вредност.
На крајот на краиштата, енергијата што ја внесуваме во светот е наш избор. Дали ќе придонесеме за негативноста со тоа што ќе реагираме дефанзивно или ќе делуваме како извор на светлина, нудејќи им надеж и охрабрување на другите? Со тоа што ќе останеме верни на нашите вредности и ќе водиме љубезно, можеме да ги инспирираме другите да го сторат истото. Позитивноста, на крајот на краиштата, е заразна - и со тоа што ја избираме, го правиме светот посветло место за секого.
