Игнорирањето е уметност: „Од едно уво влегува, а од друго излегува!“

 

Односите со другите луѓе ни носат среќа и задоволство, но честопати се и извор на тага и разочарување. Поради оваа причина, за да го најдеме клучот за среќата, мора да научиме да игнорираме одредени зборови, ставови и однесување на другите луѓе. Освен тоа, има моменти кога игнорирањето на работите е прашање на ментално здравје, бидејќи нашиот однос кон она што се случува нè спречува да одиме напред и да го реализираме нашиот целосен потенцијал.

Сфаќањето дека ние самите понекогаш имаме токсични врски, станувајќи главна жртва, е првиот чекор да се ослободиме од стапицата во која запаѓаме.

Игнорирањето е уметност! Игнорирањето не е облик на одмазда и не е начин да се предизвика комплекс кај некого, туку метод за заштита на себеси.

3 ситуации кога треба да ги игнорирате другите:

1. Деструктивна критика

Ако критиката никогаш не ви помага, туку само ве фрла во очај - треба да ја игнорирате. Не дозволувајте другите да ве осудуваат. Не дозволувајте нивната критика да ве повреди - заштитете се!

2. Негативни дејства

Ако некој ви прави лоши работи, не дозволувајте неговото однесување да ви ја промени психата, бидејќи тоа ќе значи дека ја постигнал својата цел. Запомнете дека можете само да навредите некој што ви дозволува. Ако забележите дека некој се однесува несоодветно кон вас, едноставно свртете се и тргнете се од таа личност.

3. Манипулација

Има луѓе кои се навикнати да ја контролираат околината со помош на емоционална манипулација. Внимавајте на овие луѓе, избегнувајте дружење со нив... Ако научите да ги игнорирате нивните зборови, бидете сигурни дека сте научиле да живеете живот без стрес.

Направете заштитна обвивка

Навикнати сме да бидеме иритирани или вознемирени од туѓото однесување. Таквата реакција е нормална и не сме сите Буда. Проблемот настанува кога таквата реакција ќе трае подолго и ќе почне да влијае на вашето здравје. За да научиме да ги игнорираме кажаните луѓе, неопходно е да изградиме штит за нашата душа. Ова во психологијата се нарекува „радикално прифаќање“. 

Тоа значи целосно отфрлање на прифаќање на сè. На пример, одбиваме да прифатиме критика или негативно однесување од други луѓе. Да прифатиме дека човекот го кажал тоа што го кажал, а ние знаеме кој го кажал, па не дозволуваме да не победи. Како што вели поговорката: „Од едно уво влегува, а од друго излегува! Таквата психолошка дистанца создава заштитен штит околу вас и ја урива способноста да реагирате на ситуацијата без да се уништите емотивно.